ساختار فيلم های حساس
يلم های حساس به نور فيلم هايی هستند که مانند فيلم عکاسی حساسيت های مختلفی نسبت به نور دارند نور قسمت کوچکی از طيف امواج الکترومغناطيس است. طول موج نوری که با چشم ديده می شود، بين ٤٠٠ تا ٧٠٠ نانومتر است. نمک های به دست آمده به نور حساس هستند و همين نمک ها پس از نور خوردن روی فيلم تصوير ايجاد می کنند. لايه سوم و پنجم که امولسيون (از سطح بالا) و ژلاتين (از پايين) به پايه ی فيلم به کار می روند.لايه چهارم، پايه فيلم ١، پايه فيلم که ديگر لايه ها روی آن کشيده می شود، از جنس ساخته می شود. پايه ی تمام فيلم های مصرفی در کارگاه ليتوگرافی (عکاسی چاپ) ٢ از جنس پُلی استر است. دليل استفاده از پلی استر در ساخت پايه ی فيلم اين است که در برابر تغييرات درجه ی حرارت و رطوبت مقاومت دارد.مقاوم بودن فيلم مانع تغيير ابعاد آن می شود و در نتيجه از تغيير فرم تصوير جلوگيری می کند که اين عمل به ويژه هنگام کار رنگی با فيلم هايی که بايد به دقّت بر روی هم منطبق شوند، لازم است. لايه ی ششم که لايه شامل ژلاتين ماده ضد انعکاس نور است. دليل وجود ژلاتين در زير پايه ی فيلم اين است که پس از کشيدن امولسيون روی پايه، از آن جا که امولسيون تقريباً مرطوب است، بايد فيلم به وسيله ی خشک کن های مخصوص خشک شود؛ در اين وضعيت، فيلمی که لايه ژلاتينی را زير پايه نداشته باشد، از حالت صاف و تخت بودن خارج می شود و فرم انحنا پيدا می کند. اين حالت فيلم به کيفيت کار لطمه می زند. لايه ی ژلاتين در زير پايه باعث حفظ تعادل فيلم می شود.